Vanaf het moment dat ik vertelde dat we gingen emigreren was de eerste vraag die er werd gesteld: “En wat ga jij daar dan doen?”.
Tja… op zich hoop ik eigenlijk nog enkel maar datgene dat ik graag doe en voldoening geeft. Of dit zo zal zijn moet uiteraard de toekomst nog uitwijzen.
Hoewel ik na een jobcoaching mijn draai terug wat had kunnen vinden, stond ik eigenlijk maar ter plekke te trappelen, kabbelde ik wat mee met de flow en was de jobvoldoening als ik heel heerlijk ben ver zoek, … Niet echt de weg die ik nog 20 jaar wou bewandelen. Een naderende fusie was ook niet iets waar ik op zat te wachten. Andere job? Andere jobsinhoud? De voorbije 19 jaar was er eentje van continue verandering. En dan heb je het eigenlijk wel gehad.

Dus toeval of niet, hier zijn we dan.
Op dit moment zijn er werkjes en taakjes genoeg te doen, en zo zal dit zeker nog een tijdje doorgaan. Gezien de hoge temperaturen kan niet alles op dit moment worden gedaan. Het zal zeker nog een jaar duren voor alles een beetje op zijn plooi komt.
De huizen hier in Spanje zien wit, maar dat komt er ook niet zomaar vanzelf. Het vraag aanzienlijk meer onderhoud dan je zou denken. De tuin… tja… een gecontroleerde wildernis, maar dat wil ook niet zeggen dat er niet in moet gewerkt worden.
Bovendien willen we hier en daar nog ons eigen touch geven. Maar we hebben tijd, dus dat is niet erg.
Om dus maar te zeggen: nee vervelen zullen we ons hier zeker niet. Integendeel.
