Als ik terugdenk aan hoe we met onze tijd omgingen voor onze verhuis besef ik pas hoe erg dit een invloed had op fysiek en psychologisch vlak. Werken, eten, slapen en herhaal… snel snel nog even naar de winkel voor dit of dat, maandmorgenstress, aftellen naar het weekend, file , … en hup het weekend was alweer in een wip voorbij om opnieuw in dezelfde tredmolen te belanden.
Dat we daar genoeg van hadden, dat was al lang duidelijk. Het leven is toch meer dan dat alleen?
Uiteraard heeft niet iedereen de mogelijkheid om zijn leven drastisch te wijzigen. Bovendien maakt de maatschappij het er niet makkelijker op. Hoewel door Covid-19 heel wat mensen eens heeft doen nadenken en beseffen dat tijd samen doorbrengen ook belangrijk is. Dat het leven te kort is.
Een echte wekelijkse routine hebben we hier nog niet, maar dat hoeft ook niet. Soms moeten we eens nadenken welke dag dat we ook alweer zijn. We slapen uit, of zetten onze wekker om de warmte voor te zijn om rond te berg te gaan lopen. Ontbijten rustig, lezen wat, doen wat taken, lunchen en nemen een siësta.
Zo kabbelen de dagen rustig voort. En dat geeft enorm veel rust. Is het vandaag niet, dan morgen… het Spaanse ritme.
Casa Serena & Casita Fino 